- wydukać
- wyduka|ć
\wydukaćny сов. разг. прочесть по слогам; сказать, запинаясь* * *wydukany сов. разг.проче́сть по слога́м; сказа́ть, запина́ясь
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wydukać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dukać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydukać — dk I, wydukaćam, wydukaćasz, wydukaćają, wydukaćaj, wydukaćał, wydukaćany pot. «wypowiedzieć, przeczytać coś z trudem, jąkając się» Wydukać zadany wiersz … Słownik języka polskiego
wydusić — dk VIa, wydusićduszę, wydusićsisz, wydusićduś, wydusićsił, wydusićduszony wyduszać ndk I, wydusićam, wydusićasz, wydusićają, wydusićaj, wydusićał, wydusićany 1. «uśmiercić kolejno wiele istot przez uduszenie, zagryzienie; zadusić» Lis wydusił… … Słownik języka polskiego
dukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dukaćam, dukaća, dukaćają, dukaćany {{/stl 8}}– wydukać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} czytać, mówić coś z trudem, nieporadnie, jąkając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dukać z trudem wiersz. Dukać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień